Vorige week was het carnaval. In het zuiden van het land waar wij wonen en werken staat de maatschappij dan enerzijds stil terwijl er aan de andere kant een explosie van activiteiten losbarst. Prinsen die de stad overnemen en besturen, optochten, feestzalen vol mensen. Ook vermoed ik dat er wel wat alcohol genuttigd zal worden hier en daar ;-).
Uit mijn kindertijd herinner ik me nog dat we, na carnaval, thuis aan het vasten meededen. Dit hield voor ons als kinderen in dat we wel snoep kregen maar die niet mochten opeten. Het werd in een grote glazen pot bewaard tot Pasen en dan mochten we onze aangelegde voorraad opeten. Dat was iedere keer weer een enorme happening natuurlijk en we zullen ons vast wel helemaal misselijk hebben gegeten met Pasen.
Daarin ligt dan ook de oorsprong van carnaval: nog één keer uit de band springen en dan toeleven naar Pasen. Voor de goede rekenaars onder ons: deze vastentijd duurt dan geen 40 dagen maar 46 dagen. Het is echter zo dat de zondag niet werd gevast, die 6 zondagen eraf en je komt toch op 40 dagen. Ik vraag me af hoeveel mensen zich nog bewust zijn van de vasten component en daaraan meedoen.
Ook ik doe mee aan de vastentijd. Van oudsher werd er geen vlees, vis, alcohol en snoep gegeten in de vastenperiode. Voor mij is er dus niet zoveel keuze omdat ik sinds een aantal jaren al geen vlees, vis, zuivel en alcohol meer gebruik. Blijft dus over: snoep. Het klinkt misschien wat magertjes maar ik wil dus 46 dagen geen snoep eten als vasten. Voor mij niet gemakkelijk omdat ik, via de genen besmet, een enorme zoetekauw ben. De eerste dagen heb ik nu achter de rug met de nodige afkickverschijnselen. Vooral mijn humeur lijdt er erg onder, het lijkt bijna hetzelfde als toen ik jaren geleden stopte met roken. Toch wil ik volhouden, als voorbereiding op Goede Vrijdag en Pasen maar ook om het gebed te verdiepen.
Heel bewust neem ik nu, met Pasen op mijn netvlies, tijd voor gebed. Ik zonder mij af in een kamer met weinig prikkels en afleiding. Ik ga zitten, lees een stukje uit de Bijbel, overdenk dat en neem dan een kwartiertje om in de stilte te zijn. Twee mooie citaten over die stilte vind ik nog altijd: “Stilte is een ruimte die gekleurd wordt door de aanwezigheid van de Heer. Een ruimte die bedoeld is om op Adem te komen. Stilte is de moeder van het gebed.” en “Stilte is de zendtijd van de Heilige Geest.”
Vanuit die rust ben ik dan niet zozeer bezig met het “vraag-gebed” maar wil ik er gewoon “zijn” in de aanwezigheid van Jezus. Vanuit het vasten merk ik een diepere omgang met de Heer en probeer ik me in Hem in te leven. Ik wil me de komende weken vanuit het gebed en in de stilte voorbereiden op Pasen. Om ruimte te maken voor de Heilige Geest en Hem veel zendtijd te geven.
Ben jij ook bezig met vasten? Reageer hieronder eens hoe jij dat vorm geeft, daar ben ik wel benieuwd naar!
